Sterrenstelsels

Quasars

Het woord “quasar” is een schepping van professor Chiu van de Universiteit Columbia; het is een letterwoord voor ”quasi-stellar radio source“, wat betekent ‘een op een ster lijkende radiobron’. Toen men na de WOII radiotelescopen ging gebruiken, konden aan het firmament ontdekkingen worden gedaan, die voor het menselijk oog voordien [...]

Clusters

In de meeste gevallen zijn sterrenstelsels onderdeel van grotere verbanden. Deze worden clusters genoemd. Clusters bevatten enkele honderden of duizenden sterrenstelsels. Is het aantal kleiner, dan spreekt men van een groep. Bovendien bestaan er nog verbanden van meerdere clusters, de zgn. superclusters . De samenstelling van groepen of clusters gebeurt [...]

Onregelmatige sterrenstelsels

Naast de geclassificeerde sterrenstelsels zijn er ook stelsels, die geen herkenbare regelmatige structuur hebben. Ze zijn niet in het schema van Hubble opgenomen. Men verdeelt deze onregelmatige (irreguliere) stelsels in Type I en Type II. Een voorbeeld van de eerste groep is de Magelhaense Wolk. Daarin bevinden zich jonge, hete [...]

Spiraalvormige sterrenstelsels

Bij deze soort stelsels onderscheidt men normale en balkvormige spiralen. Al naar gelang de vorm van de kern worden ze in onderklassen ingedeeld. Bij normale spiralen is de classificatie van Sa tot Sc voldoende. Sa wil zeggen, dat het centrum van het stelsel groot en de armen sterk gedraaid zijn. [...]

Elliptische sterrenstelsels

De elliptische sterrenstelsels worden in de onderklassen E0 tot E7 ingedeeld. De classificering verduidelijkt de fasen tussen bijna rond (E0) en vaag elliptisch (E7). Deze sterrenstelsels bevatten nauwelijks gas- of stofwolken, de bouwstenen voor nieuwe zonnen. Daarom is er in de elliptische sterrenstelsels ook bijna geen sprake van sterpopulatie. Hierin [...]

Classificatie

Al in de 18de eeuw verkondigde Immanuel Kant, dat de nevels, die aan de nachtelijke hemel zichtbaar waren, andere sterrenstelsel waren. Later lanceerde Alexander von Humboldt het ook nu nog gebruikte begrip “wereldeilanden”. Toch ging men er tot in onze eeuw van uit, dat deze nevels delen van ons eigen [...]

Sterpopulatie

In de eerste tijd na de oerknal ontstonden wolken van waterstof en helium. Uit deze wolken ontwikkelden zich gasbollen, die zich verdichtten totdat er kernfusie plaatsvond. 90% van de gasmassa van het Melkwegstelsel werd op die manier tot ster. Het resterende gas nam naar de zijkanten toe af. Ook hier [...]

Rotaties van het Melkwegsstelsel

Het Melkwegstelsel is geen stilstaand geheel. Het draait om een centrale kern. Het galactisch stelsel is spiraalvormig en heeft vier armen. De spiraalarmen worden Crux-Centauris, Perseus, Orion en Sagittarius genoemd. Ons zonnestelsel bevindt zich aan de rand van de Orion-arm. Zoals de aarde om de zon draait, zo roteert het [...]

Vorm/Dichtheid

Het totale aantal sterren in het Melkwegstelsel overtreft ruimschoots de 100 miljard. Enkele astronomen geloven zelfs, dat het er twee maal zoveel zijn. Voor de mens zal het nooit mogelijk zijn, het Melkwegstelsel van buiten af te bekijken. Uit metingen en vergelijking van gegevens weten we echter, dat het een [...]

Melkwegstelsel

Een andere benaming voor ons Melkwegstelsel is galactisch stelsel. Alles wat buiten ons galactisch stelsel ligt, wordt extragalactisch genoemd. Galactisch – het woord komt uit het Grieks. ”Gala“ staat voor ”melk“ en “kyklos” betekent “cirkel”. Uit de Griekse mythologie komt ook de vroegste verklaring voor het ontstaan van de melkweg. [...]