Een relatie opbouwen met uw hond
Aanleren van gedrag gaat meestal het snelst door een combinatie van `shapen’ en (bij)sturen van gewenst gedrag. Angstig-agressieve honden leren beter door te volstaan met shapen, waarbij de hond dus niet aangeraakt wordt. Om gedrag aan te leren moet iedere uitvoering beloond worden, waarbij de norm langzaam maar zeker verhoogd wordt. Beheerst de hond een oefening eenmaal, dan is een onvoorspelbare beloning de beste manier om het gedrag te onderhouden. De hond moet de link tussen zijn gedrag en de beloning wel kunnen blijven voelen.
Natuurlijk willen we allemaal een fijne relatie met onze hond. Toch komt zo’n relatie niet zomaar uit de lucht vallen, daar moet hard aan gewerkt worden. Een fijne relatie moet je verdienen en dat heeft alles met (zelf)vertrouwen te maken.
We hebben het altijd volstrekt normaal gevonden dat honden naar ons luisterden. Wij waren de baas, wij hadden gezag en droegen de verantwoordelijkheid voor het dagelijkse doen en laten van de hond. Dat laatste is nog steeds helemaal waar, maar in de manier waarop we dat bereiken is wel heel wat veranderd. Tegenwoordig hebben we een veel positievere manier om onze hond te leren wat we van hem willen. Het resultaat -luisteren- blijft hetzelfde, het verschil zit in de manier waarop de hond doet wat wij vragen. Hij luistert niet omdat hij móet omdat hij anders op zijn kop krijgt of zelfs geschopt en geslagen wordt, maar omdat hij dat wíl. Want luisteren levert hem al het goede van het leven op. Het geeft hem alle dingen die hij belangrijk vindt: lekkers, aandacht, samen spelen en een hechte relatie met de baas. Een échte relatie, gebaseerd op vertrouwen en samenwerking.
De huidige manier van trainen is gebaseerd op respect voor het wezen hond. De trainingen bouwen het vertrouwen tussen hond en baas op, terwijl we toch ons leiderschap waarmaken. Dat vereist wel een totale aandacht voor de mimiek en lichaamstaal van de hond. Het vraagt ook een zuivere timing van het juiste moment van bekrachtigen/belonen. Door de hond de juiste informatie te geven over wat we van hem willen en hem de tijd te geven onze wensen te begrijpen, neemt niet alleen zijn vertrouwen in ons toe maar ook zijn zelfvertrouwen. Dat betekent overigens niet dat we onze hond alleen maar moeten verwennen. Of dat wij niets meer van hem mogen eisen en dat wij ons al zijn nukken moeten laten welgevallen zodat zijn gevoelige zieltje niet gekwetst zal worden. Maar we weten tegenwoordig dat het niet nodig is om te straffen, te dreigen of te schreeuwen zoals vele baasjes vroeger gewend waren. Straffen is zelfs uiterst onverstandig: straf ondermijnt niet alleen het vertrouwen van de hond in ons en in zichzelf, maar het stopt ook het leerproces. Doordat de hond onzeker wordt, nemen zijn leerprestaties af. Zijn gevoel van veiligheid in onze aanwezigheid verdwijnt en zijn zelfvertrouwen smelt als sneeuw voor de zon. Al helemaal als de hond niet weet waarvoor hij precies werd gestraft en bovendien niet weet wat hij moet doen om die straf te voorkomen.
Honden hebben een basisvertrouwen in ons en een goede relatie ontstaat alleen wanneer we dat vertrouwen niet schaden. Een relatie die gebaseerd is op een open communicatie, de wil om te leren en de behoefte aan samenwerking, staat als een huis. Mensen en honden hebben meer met elkaar dan met ieder ander dier, onze manier van leven ademt dezelfde geest, we hebben dezelfde basisbehoeften. Wanneer wij baasjes bereid zijn te ontdekken wat onze hond werkelijk belangrijk vindt, kunnen we hem dat geven in ruil voor zijn samenwerking met ons. En hij zal graag samenwerken, hij zal er zelfs dol op zijn.