Seismische golven

Bij het bestuderen en onderzoeken van aardbevingen en het binnenste van de aarde steunt de wetenschap op gegevens, die met meetinstrumenten vastgelegd kunnen worden.

Het belangrijkste instrument hiervoor is de seismograaf, die de bij een aardbeving optredende golven registreert. Er worden verticale en horizontale golven geregistreerd.

Tijdens een aardbeving wordt energie aan het omringende gesteente overgedragen.

Golven met verschillende snelheden bereiken na ongeveer 20 minuten de seismograaf op de ertegenover liggende plaats op aarde.
De golven, die het eerst aankomen worden primaire golven of P-golven genoemd. Primaire golven duwen het gesteente waar ze doorheen lopen in elkaar of rekken het uit.

Men noemt ze ook compressie- of longitudinale golven. Ze bewegen zich met een snelheid van ongeveer 5 kilometer per seconde en zijn dus sneller dan geluidsgolven in de lucht.

Daarna volgen secundaire of S-golven. Deze lopen door het binnenste van de aarde met de halve snelheid. Ze golven loodrecht op de richting waarin ze zich verplaatsen.

Men noemt ze ook wel schaar- of transversaalgolven.

Beide typen golven lopen door het binnenste van de aarde.
Vervolgens toont het seismogram L-golven aan, die zich slechts op de aardoppervlakte verplaatsen. Ze produceren de verticale en horizontale bewegingen van de bodem bij een aardbeving. Delen van de Love-golven voeren alleen horizontale bewegingen uit.

Raleigh-golven bewegen zich retrograad-elliptisch.

Om het epicentrum van een beving vast te stellen wordt het tijdsverschil tussen het aankomen van de P- en S-golven als basis genomen; evenals bij een onweer, waar het tijdsverschil tussen het verschijnen van de bliksem en het horen van de donder de afstand bepaalt.

Als basis voor het berekenen van een aardbevingshaard gebruikt men een looptijdcurve.
Wanneer verschillende meetstations hun gegevens geregistreerd hebben, berekent de computer de exacte plaats van het epicentrum, het begin van de beving en de diepte van de haard.

Om de sterkte van de beving te meten, oriënteert men zich aan de hand van seismische golven, en plaatst deze in de schaal van Richter of de schaal van Mercalli.

Andere belangrijke evaluatiemogelijkheden biedt het seismogram met betrekking tot de bewegingsprocessen in het binnenste van de aarde (horizontale of verticale verschuivingen etc.).