Aarde

Van alle planeten, die tot nu toe werden ontdekt, is de aarde de enige, waarvan we weten, dat er leven is. Toen 4,6 miljard jaar geleden het zonnestelsel ontstond, vormde zich ook de aarde; vermoedelijk uit op elkaar botsende brokken gesteente.

Er bestaan twee theorieën over het ontstaan. De homogene theorie zegt, dat de steendeeltjes zich geleidelijk samenvoegden, en zich in lagen opdeelden, waarbij de lichtste laag aan de buitenkant lag.

Volgens de heterogene theorie vormde zich eerst een kern van zware stoffen, waaromheen zich vervolgens lichtere stoffen verzamelden. Nadat de aardkorst eenmaal afgekoeld was, vormden zich de oercontinenten.
Deze vielen weer uiteen, en versmolten opnieuw. Door dit zich steeds herhalende proces splitsten zich de lichtere en zwaardere stoffen, en vormden zich nieuwe lagen, zoals men ze tegenwoordig bij onderzoekingen van de aardkorst vindt.

De aarde bestaat voor 70% uit watervlaktes. Water in vloeibare toestand vindt men op geen andere planeet. De oceanen en meren van de aarde vertonen met hun reusachtige oceanische platen, diepzeebodems, diepzeetroggen en middenoceanische ruggen, evenals talrijke zeestromen een zeer gevarieerd beeld.

30% van de aarde is landoppervlak, dat zeer veel verschillende vormen vertoont; vanwege invloeden vanuit het binnenste van de aarde, zoals vulkanisme, continentale verschuivingen en aardbevingen, maar ook vanwege radioactieve processen en convectie.

Invloeden van buitenaf, zoals zon, wind, neerslag en de daarmee gepaard gaande erosie en verwering, drukken ook hun stempel op het aardoppervlak. Rivieren en zeeën, evenals bergen en dalen bieden een afwisselend schouwspel. Al naar gelang het klimaat vindt men een veelsoortige vegetatie of uitgestrekte woestijnen.