Kusten

Kusten zijn snel veranderende gebieden (leefruimten) tussen de zee en het land.

Met hun lengte van bijna een half miljoen kilometer nemen de kuststroken een voor de mens belangrijke oppervlakte in. Waarschijnlijk meer dan de helft van de wereldbevolking woont op een afstand van slechts enkele kilometers van een kust.

Kusten veranderen hun uiterlijk en grenzen relatief snel. Oorzaak daarvoor zijn de schommelingen van de zeespiegel, en de geologische veranderingen van het achterland.

Maar ook wind en golven en de daarmee verbonden erosie en sedimentatie, evenals stromingen en getijden werken sterk mee bij de kustvorming.

Om kusten te classificeren, kan men ze verdelen in primaire en secundaire kusten. Primaire kusten omvatten alle kusten, die niet onderhevig zijn aan grote mariene inwerkingen.
Daartoe behoren riaskusten (Bretagne) en fjorden. Verschillende veroorzakers zijn lawines, maar ook tektonische en vulkanische verschijnselen.

Secundaire kusten zijn omgevormde kuststreken met mariene afzetting zoals hafkusten, maar ook kusten, die gevormd zijn door koralen of mangroven.

Over het geheel genomen heeft de vernietigende werking van de zee de overhand op het kustgebied. Met ondersteuning van de mens kan plaatselijk de landwinning de overhand krijgen.