Edaphosaurus

De Edaphosaurus was een middelgrote planteneter uit het Paleozoïcum, die van het late Carboon tot het Perm in Noord-Amerika leefde, maar ook in vele delen van Europa voorkwam. Hij behoorde tot de orde van de pelycosauriërs (zoogdierachtige reptielen) in de onderklasse Synapsida. De Edaphosaurus had bij een lengte van ongeveer 3 meter een relatief kleine kop met een groot aantal kleine tanden, die over het hele gehemelte te vinden waren.

Dit maakte een moeiteloos fijnkauwen van het voedsel mogelijk, dat hoofdzakelijk uit waterplanten bestond, die in het ondiepe water langs de zee- en rivieroevers groeiden. Zijn ledematen waren fors gebouwd en de voeten waren voor een zoogdierachtig reptiel erg ver ontwikkeld. Ook had hij net als de Dimetrodon een zeilvormige rugkam voor de regeling van zijn lichaamstemperatuur. Aan de doornuitsteeksels van de wervelkolom zaten bij de Edaphosaurus bovendien nog dwarsstukjes als extra versteviging.

Waarschijnlijk had zijn kam bonte kleuren, en was behalve voor dewarmteregulatie ook van belang voor de baltstijd. Meteen achter de rugkam begon de gedrongen staart, die de kam als het ware verlengde.